DE STRANDEN VAN CHILI I
Het was niet dat Chileense lot waar ze
om treurden vanuit de verte werd het
hele strand een grote wond in hun ogen
Het waren niet die stranden die ze vonden maar de hemel
die voor hun ogen licht werd sneeuwwit alsof hij niet
van hen was en daarin de weerspiegeling over heel Chili
van de open wonden die ze wasten
i. Doorweekt van tranen smeet hij zijn kleed in het
water
ii. Ze hadden hem naakt ineen zien duiken als een
bolletje bevend en met zijn handen bedekte hij
de ettering van zijn wonden
iii. Als een geest jullie hadden moeten zien hoe
hij zichzelf omhelsde doodsbleek kermend
terwijl de kleur van de hemel vervaagde in zijn ogen
Want het waren niet die stranden die ze vonden maar alle
witte gepijnigde wonden die over hen heen werden
gestort en op hen neerdaalden als een zegening die hen
in hun pupillen grifte
iv. Want zelfs wat nooit geweest was herleefde als de
dageraad op die stranden
v. Dat was de flonkering van zijn eigen open wonden
aan de kust
vi. Dat was het blinken van alle stranden die pas daar
het gewassen visioen van zijn ogen begroetten
Want het waren niet die kusten die ze vonden maar hun
eigen wonden die zich uitstrekten tot één lang strand
waar heel Chili stralend schitterend zijn
kledingstukken in het water smeet terwijl ze voor de ogen
van anderen het vervloekte lot wasten waar ze om treurden
