De taal van thuis is goede wil
‘Thuis, dat zijn deze vier muren en een deur met een veiligheidsslot, waarvan alleen de gezinsleden een sleutel hebben,’ zei mijn moeder met een veelzeggend gebaar toen ik haar vroeg wat voor haar de essentie van het gevoel van thuis is. Griffier bij de rechtbank, achtenvijftig jaar oud, vier dochters, zes kleinkinderen, twee jaar voor haar pensioen, de ervaring die haar heeft gevormd: dertig jaar doorgebracht in het reëel bestaand socialisme. De toenmalige noodzaak van innerlijke emigratie – je leven opsluiten tussen de vier genoemde muren van je huis, eventueel van een buitenhuisje dat voor de Tsjechen achter het IJzeren Gordijn ooit een surrogaat was voor de onmogelijkheid tot het maken van reizen naar het buitenland – had haar voor altijd gescheiden van de rest van de samenleving die niet dezelfde genetische informatie door het bloed heeft stromen.
‘Is het dan niet bijvoorbeeld een gedeeld historisch geheugen, een culturele identiteit, … lees meer