“De perspectief-constructie was al vanaf het eerste begin veel meer dan een relatief eenvoudige methode om een illusie van ruimte te suggereren op het platte vlak. Een vroeg voorbeeld van de complexiteit en dubbelzinnigheid die de perspectiefconstructie mogelijk maakt is het middenpaneel, de Kruisiging, van een drieluik dat Andrea Mantegna schilderde tussen 1456 en 1459. Het toont de Kruisiging, met op het linkerpaneel een voorstelling van het gebed in de Hof van Getsemane en rechts de wederopstanding. Op de voorgrond zien we een plateau van grote platte stenen waarop de drie kruisen zijn geplaatst. Als het drieluik op de juiste hoogte hangt bevindt de verste rand van het plateau zich ongeveer op ooghoogte van de beschouwer. Deze rand kromt zich als een horizon, en is de “prins der lijnen”. De “dienaren” zijn de voegen tussen de tegels, die samen met barsten in de steen het raster vormen waarmee het perspectief is geconstrueerd. Vooraan, en parallel aan het vlak, staan de kruisen, ze … lees meer →