thema:

Two minutes: Oggend en aand met duiwe

Vertaling:

Charl-Pierre Naudé leest zijn gedicht ‘Oggend en aand met duiwe’:

 

Oggend en aand met duiwe

Die lug is vol a priori-duiwe.
Oral waar hul is, wás hulle tevore.
Soos ’n droom wat spartel in die lug
is die dag,
met een hand gepluk
uit die flikkerende stroom, dan verdof dit.

Die huise teen die rantjie staan skraal geëts
in die vroeë lig, soos tekenplanne.
En die lug is vol a priori-duiwe
vandag, of miskien was dit gister.

Die nag, weer,
word bewoon deur post factum-uile.
Hulle fladder op en verf
met hul bromiedkwaste
die teenwoordige tyd bruin –
die heterdaad word roes.

Onthou jy die leë huis met die voetstappe?
“Mense van ’n vervloë tyd …”
“Miskien net óns s’n.”

Deur die stroke van die blindings
skuif motvlerkoë oor jou lyf
in akkoorde;
onder somersproei bot die polkadot
in die bikini-boorde.

Vet soos nuwe konfytbottels
staan die dimensies op ’n ry.
Die helder vlakke stig kore
in die heuningkoeke
teen die steiltes;

die as stort in matesis.

Die lug word grys van a priori-duiwe.
En alle tyd skyn deur,
soos ’n fiets teen die lig.

 

 

 

Ochtend en avond met duiven

Vertaling: Robert Dorsman

De lucht zit vol met a priori-duiven.
Ze zijn overal en nergens.
Als een spartelende droom is de dag
met een hand geplukt uit de blikkerende
stroom –
dan verdoft hij.

De huizen tegen de bergkam staan iel geëtst
in het vroege licht, als bouwtekeningen.
En de lucht zit vol a priori-duiven.
Vandaag, misschien was het gisteren.

De nacht wordt bewoond door post factum-uilen.
Ze fladderen op en verven
met hun bromidekwasten
de tegenwoordige tijd bruin –
alle heterdaad wordt roest.

Herinner je je het legen huis met de voetstappen?
‘Mensen uit vervlogen dagen…’
‘Misschien waren het gewoon de onze.’

Door de strepen van de lamellen
klimmen motvleugelogen over je lijf
in akkoorden;
onder zomers sproeisysteem bot de polkadot
tot bikiniboomgaard.

Als nieuwe jampotten zo vol
staan de dimensies op een rij.
De heldere vlakken richten koren op
in de honingcellen
tegen de hellingen;

de as stort zich in mathesis.

De lucht wordt grijs met a priori-duiven.
En alle tijd is doorschijnend,
als een fiets tegen het licht.

 

 

In het nieuwste nummer van Terras, #08 Door de nacht, staan vertalingen van nog drie gedichten en het prozadebuut van Naudé, gemaakt door Alfred Schaffer en Robert Dorsman: https://tijdschriftterras.nl/boeken/terras-08-door-de-nacht/

Over de auteur:

Charl-Pierre Naude (1958)publiceerde tot nu toe vier dichtbundels, drie in het Afrikaans en één in het Engels. Zijn meest recente werk is Al die lieflike dade uit 2014. Zijn essays, poëzie en korte verhalen verschenen eerder in diverse Nederlandse en Vlaamse tijdschriften. In 2018 verscheen zijn debuutroman Die ongelooflike onschuld van Dirkie Verwey.

Over de vertaler:

Robert Dorsman (1955) heeft zich toegelegd op vertalingen van onder meer Zuid-Afrikaanse schrijvers en dichters. Hij vertaalde romans van Lewis Nkosi, Menán du Plessis, Olive Schreiner en A.C. Jordan. Daarnaast vertaalde hij poëzie van o.a. Charl-Pierre Naudé en Gert Vlok Nel.