Geografie van de verbeelding
Halverwege de jaren vijftig introduceerde Guy Debord de term ‘psychogeografie’: het onderzoek naar de effecten van onze omgeving op onze geest, onze emoties. In situationistische stadswandelingen die dérives werden genoemd, werden deelnemers door allerlei procedés aan het dwalen gebracht in de hoop dat ze hun stad of wijk met andere ogen zouden bekijken; wandelaars door Parijs kregen een kaart van Londen, anderen volgden willekeurige richtingaanwijzingen of geursporen. Dankzij dit soort spelregels heeft een dérive eigenlijk maar weinig weg van wat we werkelijk dwalen of flaneren zouden noemen. Hoe speels ook, een dérive is altijd vooropgezet en compliceert daarmee toevallige ontdekkingen en oorspronkelijke observaties. De gedichten van Emily Hasler kan je psychogeografische verkenningen noemen. In Haslers debuutbundel The Built Environment staan niet alleen plaatsen centraal, er wordt ook gedwaald door de geschiedenis, de taal, de kunst; alle grillige omringende bouwsels die onze verbeelding inkapselen. In ‘Nieuwe Battersea Bridgenocturnes’ bijvoorbeeld wordt een … lees meer
