Eerste tekstlezing: tijdens een fietstocht door de Cotswolds komt het op je pad. Voorjaar ’63. Eenentwintig jaar oud, derdejaars in het buitenland, aan de universiteit van York, na een voorjaarstrimester dat zinderde van nieuw leven door Chaucer, Milton, Byron en Swinburne. (Swinburne, weet je nog?) Jaar nummer één in een leven dat sinds kort gewijd is aan woorden. Uiteraard was je vader kapot toen je een poosje geleden omzwaaide. Hij had lang gehoopt dat je je zou blijven uitsloven voor de op Kennedy geïnspireerde droom van vrijwilligerswerk. Jij, die een eersteklas welzijnswerker had kunnen worden. Jij, die goede dingen had kunnen doen voor de soort, of althans voor de oude buurt. Maar van nu af aan zal het leven voor jou uit boeken bestaan. Niets heeft ooit meer voorbestemd gevoeld.