De ontsnappende stoel
DE SAN MATÍAS-HEUVEL, OP WEG NAAR MATANZAS Niet het liefdespaar trekt als eerste de aandacht, maar de heuvel op de achtergrond. Hij rijst op als een eiland, als een enkel mens in de massa. Bovenop groeit een boom, een muur stort in en daar is de hemel. Is het niet geheimzinnig hoe die twee gestalten elkaar naderen en het ene hoofd niet uit kan rusten bij het andere? Het zijn de slapelozen, ze vinden geen rust. Eenzelfde bittere wasem omhelst hen, er zal een wortel zijn die hen omwindt. Ik ken de heuvel, ik had hem bijna beklommen en ontdekt op een steeds herhaalde reis. DE ONTSNAPPENDE STOEL Op de stoel legden we onze kleren en de stoel is ontsnapt. Het meisje van garen en de smid zonder lichaam ontsnapten. Het plafond spatte uiteen in wolken, de muren werden voortvluchtige … lees meer