Het metaal staat in het midden en brult zonder het roest En onder het roest schreeuwt het nog:   Dat het weg moet, dat het te lang duurt , dat het weg wil, Dat het gedreven wordt, dat het niemand heeft, Dat het metaal is   En dat er bloemen zijn Die durven           Uit: Guillevic, Exécutoire. Poèmes, Parijs, Gallimard, 1947.