Het metaal staat in het midden en brult zonder het roest
En onder het roest schreeuwt het nog:
 
Dat het weg moet, dat het te lang duurt , dat het weg wil,
Dat het gedreven wordt, dat het niemand heeft,
Dat het metaal is
 
En dat er bloemen zijn
Die durven
 
 
 
 
 
Uit: Guillevic, Exécutoire. Poèmes, Parijs, Gallimard, 1947.