Over Robert Walser
In het werk van Robert Walser is alles doordrenkt van een onpeilbare ironie. Onpeilbaar omdat je je wel eens afvraagt of het werkelijk ironisch bedoeld is. Hij drijft niet alleen de spot met de inhoud, maar ook met de taal zelf. Nu eens schrijft hij losjes in spreektrant, dan weer verheven, theatraal of extatisch. Ook maakt hij graag nieuwe woorden. Max Brod schreef in 1913: ‘Nog nooit heeft iemand zich zo kunstig laten gaan. Niet ‘wat hij wijs verzwijgt’, maar wat hij onwijs uitkraamt, lijkt hier de meester van de stijl uit te maken.’ Hij is dol op overdrijvingen die aan het krankzinnige en potsierlijke grenzen. Hij schrijft maar door en springt van de hak op de tak: ‘Ik schrijf over alles even graag. Niet het zoeken naar een bepaald onderwerp trekt mij aan, maar het zorgvuldig uitkiezen van mooie woorden. Ik kan uit één idee wel tien, ja wel … lees meer
