Drie gedichten
Bodemzee
We laten de diepzeehond uit omdat hij jankte
we staan heel diep het licht bereikt ons niet
hij plast warm in het koude water het komt als klankgolf naar ons toe
we willen gaan maar hij trekt aan de lijn
ik heb alleen de riem nog vast een losse lege lus
we roepen barko barko dit is niet het beloofde land
geluiden in diepzee zijn erwten van lucht
we volgen het getril van honderd kleine kwallen
en roepen god god wijs ons de weg
we lopen diep het licht bereikt ons niet
In een stilleven op mijn beeldscherm
In kartelige schelpen huilen oesters zout zo missen ze de zee er is niets zoets bij dit banket ik lig tussen de niet te drinken wijn en een onvlekbaar laken al is er geen bederf in elke pixel steekt het mes van tijd klein hart waar kom je … lees meer