De lachende vulkaan: Over Fiston Mwanza Mujila
De voorlaatste keer dat ik Fiston Mwanza Mujila sprak, zaten we op een lommerrijk terras tussen de wijnheuvels, niet ver van de Oostenrijkse grens. Hij droeg een prachtig hemd in kleuren die ik met de zomerjurken van mijn grootmoeder associeer, maar bij hem nog sierlijker pasten. Het landelijke kader leek niet echt te passen bij deze literaire sapin, maar hij woonde gewoon een uurtje verderop, in het barokke Graz. Niet als politiek vluchteling, zoals de meeste schrijvers van de Afro-Europese diaspora, maar als “artiste indépendant”, die elk jaar zijn inkomsten moest aantonen om in Europa te kunnen (ver)blijven. We spraken over Europese paspoorten en welke adelbrieven hij nodig had om hier wat standvastiger te kunnen blijven, nu hij gezinshoofd was geworden. De jonge vader beklaagde zich erover dat hij zijn zoontje sinds de geboorte anderhalf jaar daarvoor nauwelijks gezien had. Reden was het internationale succes van zijn debuutroman Tram 83, een … lees meer
