thema:

Gedichten

Vertaling:

CHARLES SIMIC

Charles Simic is een zin.
Een zin heeft een begin en een eind.

Is hij een enkelvoudige of samengestelde zin?
Dat hangt van het weer af,
Dat hangt van de sterren daarboven af.

Wat is het onderwerp van de zin?
Het onderwerp is uw geliefde Charles Simic.

Hoeveel werkwoorden telt de zin?
Eten, slapen en neuken zijn er enkele.

Wat is het lijdend voorwerp van de zin?
Het lijdend voorwerp, lieve kindertjes,
Is nog niet in zicht.

En wie schrijft deze onhandige zin?
Een chanteur, een verliefd meisje
En iemand die solliciteert naar een baan.

Zullen ze eindigen met een punt of een vraagteken?
Ze zullen met een uitroepteken en een inktvlek eindigen.

 

 

MECHANICA VOOR BEGINNERS

De gigantische technische problemen die je
Tegenkomt als je jezelf probeert te kruisigen
Zonder helpers, katrollen, tandwielen
En andere slimme mechanische apparaatjes –

In een kleine, kale, witte kamer
Waarin slechts een wankele stoel
Om het plafond te kunnen bereiken –
Slechts een schoen om de spijkers erin te slaan.

Afgezien van het feit dat je voor de gelegenheid
Naakt bent, zodat elke rib en spier zichtbaar is,
Je linkerhand inmiddels vastgespijkerd,
Alleen de rechter nog om het zweet af te vegen,

Om jezelf uit de overvolle asbak
Aan een peuk te helpen,
Die je niet krijgt aangestoken –
En de nacht valt, de verstandige nacht.

 

 

*

Hij had de personages in de lange roman die hij aan het schrijven was door elkaar gehaald. Hij vergat wie ze waren en wat ze deden. Een gestorven vrouw verscheen opnieuw rond etenstijd. Een colporteur kwam in Chinese kleding uit een camper. De dag dat de moordenaar geëlektrocuteerd had moeten worden, was hij bloemen aan het kopen voor een zekere Rita, die een tienjarig meisje bleek te zijn met dikke brillenglazen en vlechtjes… En zo ging het verder.
Maar voor mij deed hij helemaal niets. Ik bleef ouder en knorriger worden, wat ook de bedoeling was, in een rattig plaatsje dat hij altijd beschreef als ‘dood’ en ‘bijna niets.’

Over de auteur:

Charles Simic werd in 1938 in Belgrado (in het toenmalige Joegoslavië) geboren en heeft daar gedurende de Tweede Wereldoorlog in zijn jeugd talloze bombardementen meegemaakt. In 1954 emigreerde hij op vijftienjarige leeftijd met zijn familie naar Chicago. Zijn oorlogservaringen kleuren zijn gehele, omvangrijke oeuvre, dat uit tientallen bundels poëzie bestaat, vertalingen van Servische gedichten, autobiografische vertellingen en essays. Hij was onder meer Poet Laureate en kreeg voor zijn bundel The World Doesn’t End (1989) de prestigieuze Pulitzer Prize. Simic is inmiddels emeritus-hoogleraar van de University of New Hampshire, waar hij meer dan dertig jaar Engels en ‘Creative Writing’ doceerde. Zijn laatste bundel, Scribbled in the Dark, kwam in 2017 uit.

Over de vertaler:

Wiljan van den Akker (1954) is als faculteitshoogleraar moderne poëzie verbonden aan de Universiteit Utrecht. Hij publiceerde onder meer over Nijhoff en Leopold en verzorgde het verzameld werk van A. Roland Holst. In 2008 debuteerde hij als dichter met De Afstand, dat met de C. Buddingh’-prijs werd bekroond. Zijn tweede bundel, Hersenpap, volgde in 2011. Onder het pseudoniem Julian Winter publiceerde hij samen met Esther Jansma de roman De Messias. Eveneens samen met Esther Jansma vertaalde hij poëzie van de Amerikaanse dichter Mark Strand in twee bundels: Gedichten eten (2006) en Bijna onzichtbaar (2012). In juni 2018 kwam zijn verhalenbundel Verdwaald uit.