‘Wie zou deze kameleon die wij zijn niet bewonderen?’
Pico della Mirandola

 

 

Uit de eendenpers keert geen eend héél weer
maar wie zegt dat wij eenden zijn. Dèr Mouw;
noch Pico noch Ficino in hun landhuis.
Vandaar woei eenmaal Renaissance aan.

 

Zoals de korenbloem zijn stengel vlecht
uit zand, hechtte jij bestanddelen aaneen
van opstijging en neerdaling allebei
Dèr Mouw, ‘en harsreuk, zon en hei, het groeit.’

 

De gesel van het metrum zet aan tot draf,
vluchtigheid is een opwaaiend gewaad;
dun rag legt het tegen de stormwinden af.

 

Koninklijk universum draagt geen rok,
Zomin als wij broodkruimels zijn, Dèr Mouw.
Dichters zijn geen wisselkind of kaf.

 

 

 

Marsilio Ficino (1433-1499) schreef onder meer over de zon en het licht.
Pico della Mirandola schreef het manifest, 900 stellingen, over de menselijke waardigheid, dat was in het najaar van 1486. Pico leefde van 1463 tot 1494.

 

… In De Tweede Ronde, winter 2007. Gewijzigd.