thema:

Levensnabootsing: een herinnering

Vertaling:

Hoofdstuk 1

 

De koelte kwam nadat de zender kortsloot.

Alle levensberichten werden geordend in proefflessen

op een metalen plank.

Lokspijzen van gekleurde eieren waren verspreid

over heel de vallei door krantenjongens op rode fietsen.

Ik hoorde verhalen over schepping en zondvloed

op Zondagsschool.

Wie is de boeman was een vraag die veel werd gesteld.

Loodgietersgereedschap en koperdraad werden gevonden

onder de bank.

Je wacht nu op een lege parkeerplaats.

 

 

 

Hoofdstuk 2

 

Een jongen werd vol afschuw wakker om te ontdekken dat hij de enige overleveraar was.

Alles opgeteld is de houdbaarheidsperiode van een mens ontoereikend

voor wat de regering ondersteuning noemt.

Ik en mijn lokspijs wassen het geld.

De zondvloed is geen graanontbijt.

Ondertussen, toen er niemand keek, betastte de boeman

een seksboek.

Achter de koperwerken zaten krantenjongens te kijken

naar de vonken die op het beton dansten.

Nu is het een parkeerplaats.

 

 

Hoofdstuk 3

 

De moeilijkheid van hier zijn is: wat overleveren we

van onszelf dat we ooit echt kunnen kennen?

Het enige voordeel van eten is dat we herkennen dat het eten is.

Herken je de lokspijs?

Misschien is schepping een te krachtige term.

Wie is de boeman was een vraag die veel werd gesteld.

Geen kabel lang genoeg om deze structuur  te verbinden.

De buurt kwam bijeen om bij een glas fris recepten te ruilen

vlakbij de parkeerplaats.

 

 

Hoofdstuk 4

 

Er worden veel levens overgeleverd in betekenisvolle teleurstelling.

Ik zag de voordelen.

Rode fietsen opgesteld in een rij glanzen in de zaterdagochtendzon.

Dan, Zondagsschool.

Vaak dacht men dat de boeman in de kelder leefde

en zijn roep was het gedrup van lekkende pijpen.

Haar pa is een loodgieter.

Leert de buurt de betekenis van publieke werken

voor- of nadat zij  een parkeerplaats wordt?

 

 

Hoofdstuk 5

 

De hoogspanningskabel zendt microgolven boven

de babykonijntjes.

Dit verslag is verscheurd door de boeman.

School is een lokspijs.

Thuis wachtten ons gekleurde eieren.

In de kelder bedenken ze scheppingsmythes met G.I. Joe,

Barbie.

Een uitgestrekt ondergronds net van draden verbond veel huizen

in de buurt.

De zon ging vroeg onder toen ze langs verscheidene nieuwe parkeerplaatsen reden.

 

 

Epiloog

 

De hele dag bliepte een spookzender over televisie-

schermen in de buurt.

Ze spoorden mensen aan zich voor de regering aan te melden.

Mannen bespraken de vele toepassingen van lokspijs.

Welk verhaal werd jou verteld?

Hij gaf de boeman de schuld voor zijn slechte ontvangst.

Loodgietersgereedschap en koperdraad werden gevonden.

onder de bank.

We leven peddelend naar een zonsondergang, zoekend naar het geluid

afkomstig van een verlaten parkeerplaats.

 

___________________________________

Peter Gizzi (1959), dichter en redacteur. Recente publicaties: The Outernationale (2007) en Treshold Songs (2011).

Mischa Andriessen (1970), schrijver, vertaler, recensent. Publiceert over jazz en beeldende kunst en vertaalde Graham Swift. Publicaties: Uitzien met D (poëzie, 2008) en Huisverraad (poëzie, 2012).

Over de auteur:

Peter Gizzi (1959), dichter en redacteur. Recente publicaties: The Outernationale (2007) en Threshold Songs (2011).

Over de vertaler:

Mischa Andriessen (1970), schrijver, vertaler, recensent. Publiceert over jazz en beeldende kunst en vertaalde onder meer Graham Swift. Publicaties: Uitzien met D (poëzie, 2008), Huisverraad (poëzie, 2012) en Dwalmgasten (poëzie, 2016). Hij publiceerde proza in De Revisor.