Porie

 

Als je beseft dat de zwembadladdermaker
en de brandladderfabrikant een en dezelfde is  

dán dus ben je het, onomkeerbaar volwassen. 
Als je je erover verbaast dat het kan, dat evacuatieladders 
vervaardigd voor de absolute onwaarschijnlijkheid 

vaker besteld en duurder zijn van groter 
economisch belang dan treden voor in frisopspattend
chloorwater. Vooral in de zomer als die laatste soort   

aldoor trap-op-trap-af wordt gebruikt moet 
zo’n maker van zelden echt betreden vluchtladders 
soms bevreemd in een onwerkelijk aangevoelde seconde   

als in een uitvergrote porie 
vallen waardoor de dag de lederhuid in slingert van talg- 
naar talgklier. Om heraansluiting met alles te hebben  

volstaat één aanraking, één door iemand teruggestreken
armhaar, maar het gebeurt niet. Iedereen is 

zwemmen.  

 

 

 

Erwt
 

De man die het ‘er’ uit de erwten probeerde te halen 
werd langzaamaan  

graatmager/gek, vergeefs in elke erwt 
een exclusieve smaak zoekend, maar niets dan  

eenderheid proevend. Zijn dag uitgestippeld
in rijen van drieduizendzeshonderd groene  

groentestippels, was de nacht niet meer dan het blootsvoets
erover lopen en dan één blauw uur de voldoening van   

zolen vol geplette – . Ergens 
wist hij ook wel dat erwten eigenlijk gewoon zaden zijn uit peulen  

en niet het hier en nu in de meest compacte, echtste 
vorm. Soms schoof hij erwten als hoezen over zijn tanden 

en trachtte zo met zichzelf in de spiegel te lachen om zijn erwten-ernst, tot er daarbij één zijn luchtpijp in glipte en eindelijk   

wel iets bepalend, verstrekkend werd, onuithoestbaar, 
eeuwig reuzegewichtig, er. 

 

 

Poot    
                                                                                                       

Is het niet prachtig dat juist vogels  
met de duidelijkste verliesstrategie    

(het waden op één poot tegen lichaamswarmte- 
val) het olijkst zijn van kleur                

roze         ? 

Sinds ik flamingo’s zag 
naast reigers die probleemloos op twee poten kou verbijten    

weet ik het zeker:  niet-winnaars hébben   
kwijt als voorraadkuilen waarin bodemhard, mul desnoods,
extreme zelfbewoonbaarheid.   

Het kan ook makkelijker, zo: als ik gewoon non-stop  
die flamingo van op reis
haarscherp zie waden op zijn linkerpoot
en op zijn rechter- jij. Dan baadt hij in   

zekere zin op beide tegelijk, houden wij in het hoofd  
toch weer staande een soort 
reiger.