wind

de wind beweegt de damp van de fabriek zodat het lijkt op een plechtigheid
het lijkt op een eis om herkenning
als een joviale groet van een vriend die je een beetje vergeten was
de vergeten vriend herhaalt een oude waarheid:

de slaap is het lichaam van de dromen
ook de droom verwacht voedsel
ook de droom verwacht ritme

maar ik eis ritme met een scherpte die ritme onmogelijk maakt

ik bind de geesten in kapsels om de hoofden
zodat ze minder aan afval moeten doen denken
zodat ze meer aan afval dat niet verdwijnt moeten doen denken
zodat ze meer aan haar moeten doen denken dat op onze huid groeit
iedere dag zit op zijn datum als een soldaatje

zodat de wind verlegen wordt
bijna meer verlegen dan wij
zodat het etmaal verlegen wordt
bijna meer verlegen dan wij

eekhoorns

mijn oma nam foto’s en plakte ze in een album
zodat je een foto van een reuzeboomkruin kon opzoeken
waar mijn oma had geschreven:
een eekhoorn, april 1996
mijn moeder lachte en mijn oom lachte
de eekhoorn was niet te zien op de foto
maar ze erkenden hem toch met hun gelach
die kleine oranje veeg daar tussen de bladeren
dát is de eekhoorn

mijn moeder maakte een wandeling met mijn oma op een koude dag in maart
mijn oma keek uit over het landschap en constateerde:
maart is het beste
en dat begreep mijn moeder
trots dat haar moeder oog had
voor de kwaliteiten van deze heel koude maand

ik probeer van de verhalen te leren
over hoe je iets kunt aanwijzen in een landschap
over hoe je kunt weten wat goed is
twee hoedannen die mijn bestaan koloniseren
omdat het misdadig aanvoelt om te zeggen:
ik weet niet hoe ik iets kan aanwijzen
ik weet niet wat goed is

mijn hart is een eekhoornhart
heel snel en pluizig
heel grote drang naar vliegen
heel grote drang naar wintervoorraad
veel te veel wintervoorraad
de zintuigen staan de verkeerde kant op en vragen naar een weten
er zijn echt veel eekhoornharten in de wereld en ik haat ze
met een gevoelloze paniek
haat ik de gevoelloze paniek
ik haat eekhoorns zoals alleen eekhoorns eekhoorns kunnen haten

dovenetel

in een tv-serie vlecht het kamermeisje ‘s avonds het haar van mevrouw
zodat het niet in de war raakt in haar slaap
zodat de slaap niet in de war raakt door haar haar
zo moet je iedere avond je eigen kamermeisje zijn
en je moet al je kamermeisjes zorgvuldig kiezen
al je applications shampoo’s accountants therapeuten
want het belangrijkste is om het je aangenaam te maken
want het belangrijkste is om je voorkeuren te kennen

je kunt nectar uit de dovenetels zuigen
als de wanhopige mond die je bent
natuurlijk ben je gulzig
natuurlijk ben je gulzig

het is genereus van de dovenetel
om zo op brandnetels te lijken
maar geen brandnetels te zijn
in plaats daarvan witte bloempjes te hebben
niet te prikken, maar op het prikkende te lijken
niet te prikken, maar op het prikkende te lijken
net als tv
net als tv
net als tv
net als een vlecht in je haar

 

good night, and good luck

vanmorgen vroeg werd ik wakker in het donker
ik hoorde de duiven koeren
dat geluid deed me denken aan toen ik heel klein was
vanmorgen hoorde ik de geluiden zoals ik ze toen hoorde
een zacht noord-europees junglelied

ik heb altijd in deze stad gewoond, de lucht is koel en droog
ik loop op straat met dezelfde shock
met een scheve mond en armen die achter me aanslepen
weet niet hoe je thuis ontspant

fiets rond met opengesperde ogen en kijk naar de kranen en de auto’s
de bomen, de mensen en de huizen

soms denk ik aan straten als aan een computerspel
je weet waar je heen kunt fietsen om te vechten tegen een bepaald monster

een landschap is een weefsel van willen
je wordt geleid door die willen als je door de straat komt aanlopen
je weet waar je welkom bent
je weet waar je niet welkom bent

thuis zijn betekent ingeweven zijn in alles wat je bent
dat is een zeldzaam privilege
rust of vrijheid zijn niet gegarandeerd
rust of vrijheid zijn niet gegarandeerd

de geest is tropisch

de lucht is blauwwit
het is gelukkig april
de appelboom op de binnenplaats is ontloken
er hingen de hele winter appels aan
groene, aanstellerige
pas nu hebben ze gecapituleerd
twee rotte kroosjes tussen de nieuwe bladeren

ik heb weer koorts gekregen
ik heb koorts gekregen van mezelf

de geest heeft geen behoorlijke jaargetijden
de geest is tropisch, vochtig en bloeiend
er groeien palmen uit, de longen in
veel te vlugge palmen
veel te vlugge palmen

helemaal niet leuk om van binnenuit te verbranden in de zon
maar op straat zijn zo veel bewegingen
dan komt er een beetje wind bij me binnen

zo veel hoofden komen aanfietsen met alles wat ze hebben
hun organen en leren rugzakken
de duiven koeren als altijd
de duiven koeren als altijd