`In de eerste plaats van hun moederskant, maar nog erger van hun vaderskant.´ Snorri Sturluson, Edda

HEIN, de vorige, of eervorige moeder, die spiralen rond het huis trekt. De lussen worden nauwer, wijder naarmate de temperatuur stijgt, daalt. Zij heeft een odeur waarmee ze een weids territorium bestrijkt – d.w.z. boven 0°C. HEIN Komt op met de eerste zon, gaat af met sneeuw.

SNORRI, de vader, die haar komen en gaan aanvaardt als dat van een getijde.

LOKI, de zoon die rond het vriespunt glimpen van zijn moeder meent te zien, of ziet – op de maan is het al moeilijk scherpstellen, hoe focus je op een roterende vrouw in haar grillige baan, met tegenlicht, op een steiger die deint?