Gedichten uit ‘De beloftes van glas’ (3)
Dromen van geluid in de berg
(naar Anish Kapoor)
Het is te kort dit leven in de berg
waar onthoofde ruiters zingen koortsige liederen over het zelf en de oorlog
Wanneer zagen we voor het eerst de bomen van gevlekt gebeente, hoorden we voor het eerst
het gekras van kraaien, het getwist van de tuintroepialen,
het echoënd geschreeuw van de slapers, bij het oefenen van hun laatste woorden het verweer tegen hun laatste dromen
(Deze dromen waren van mij en niet van mij zeggen de muren van steen,
muren van het gedicht) Hegkrekels zingen en de witte walvis
zijn witheid zingt in de stenen droom en de verloren uren hebben elk
hun stille lied in de hitte van de bijentijd en de schok van verlangen
wanneer tijd geen tijd is en de eindeloos schuivende stenen roekeloos spreken
en regen de geribbelde wegen overspoelt Het is te lang … lees meer