De ziel is geen smidse
Ik ben altijd gezegend geweest met een breed gezichtsveld, en tijdens het grootste deel van meneer Johnsons drie weken durende lessen over de grondwet had ik Burgerschapsvorming alleen in lichamelijke zin bijgewoond, mijn eigenlijke aandacht altijd zijwaarts gericht op de velden en straten buiten, die door het gaasraster in het raam verdeeld werden in scherp omlijnde vierkante vakjes welke aardig leken op de rijen panelen waaruit strips, storyboards voor films, de Alfred Hitchcock Mysteries en dergelijke bestaan. Om overduidelijke redenen had deze vurige belangstelling dodelijke gevolgen voor mijn Luistervaardigheid tijdens het tweede uur BSV, niet zozeer omdat mijn aandacht erdoor verslapte, maar omdat ze werd opgeëist door het actief uitdenken van complete chronologische, episodisch gestructureerde fantasieverhalen, waarvan de meeste zich kenmerkten door hun bijzondere uitvoerigheid. Ik bedoel dat alles wat ook maar het kleinste beetje opviel aan het uitzicht – zoals een felgekleurd stuk straatvuil dat van een gaasvakje naar … lees meer