Gedichten
Diep water Groengekleurde lippen drinken de diepe hemel leeg, een donkerblauwe drank – en vullen zwarte kelen. De lucht is kalm en koud. Je richt je blik op het ruige duister tegen het hemeldiep. – Avondrood reikt als een tong langzaam naar je schouders. Adem trekt door het water, de ogen barsten.
Uit mijn jeugd Zeelucht zeelucht hoe goed ik me dat herinner!
Zeegeluiden welbekend weerklinken tegen het lege strand weerklinken alsof de zuidenwind ze meedroeg die geluiden
– de zee en haar lucht –
ik wankelde golven kusten de meerpalen
kusten
En de branding briesend als een vurig wit ros breekt op het zandstrand donker en mul
trekt zich terug komt aan wal
weg – bij jou terug – naar jou
*
De rust op het strand bij de veel-razende zee
Wonderlijk vond ik dat – de zee kon zomaar breken op … lees meer
