Wit zijn de stranden van Chili
Zelfs zijn smeekbeden veranderden in zout
en stroomden weg door al die tranen
i. Die stranden waren niet meer dan een spoor van zout op hun
wangen
ii. Bijna wit uitwaaierend over de golfbrekers van Chili als een
kust die ze zagen verdwijnen tussen hun smeekbeden
iii. Waar ze nooit een enkele droom droomden in de deining maar
waar elke bede zwijgend veranderde in de droom die ze
daarbinnen deed zinken als een boot en in andere
gezichten de zoute groef trok van die stranden
iv. Waar zelfs de van gedaante veranderde rotsen het huilen van
deze wereld en het hiernamaals hoorden dat overging in een
smeekbede in de deining en waar heel Chili aan komt roeien
naar zijn stranden sneeuwwit tegenover ons als een mantel
van zout die onze gedroomde kusten aan deze horizon wit kleurt
