De wereld is een chaos,

een primitieve chaos waar barbarij en misère

zich golvend uitbreiden;

absurde tijden waarin alles ineenstort;

tijden van muren,

Jericho-tijden;

van de elfduizend muren die de mensheid stilzwijgend heeft opgetrokken:

van de Chinese muur tot aan de Berlijnse,

van de Maginotlinie tot aan die schandalige muur van Netanyahu;

van de mens die wordt getiranniseerd door fanatiekelingen;

van massamoorden op Palestijnen en moslims,

op Christenen, Boeddhisten of Joden;

massamoorden op zwarten en blanken, op latino’s,

de regenboog van roze en grijze mensen, rode en blauwe, groene, en anemoontjes;

Noord tegen Zuid, West tegen Oost;

vuur tegen ijs;

mannen tegen vrouwen,

kinderen tegen hun ouders, grootouders tegen hun kroost,

iedereen tegen iedereen,

alsof we rivieren zijn, scholen

van dode vissen

of slachtoffers van de zware lucht

zoals vogels die worden neergeschoten;

luidruchtig ontaardende regeringen die zich voeden met ons bloed

en ons steeds rijkelijker minachten.