Erik Lindner

Alle resultaten voor Erik Lindner

‘Anton Valens is doodgekomen.’ Herinneringen aan een schrijver en schilder

november 14, 2021

Erik Lindner

‘Ik ben de buurman’, zei hij terwijl hij een hand omhoog hield. Precies die foto op de kaft van Han de Wit gaat in ontwikkelingshulp van Heere Heeresma, maar dan zonder de grote koffer. Een ander gezicht, met dezelfde angstig-verbaasde blik en ook dezelfde blazer op een overhemd gedragen. Hij had aangeklopt. Anton Valens was op de derde verdieping van het Witsenhuis komen wonen, die met de grote kamer aan de voorkant en de ramen die uitkijken op de toppen van de bomen. Anton nam er zijn intrek tijdens het late voorjaar van 2005. Hij schilderde veel in die kamer, zijn doeken stonden overal tegen tafels en banken en stoelen en de muur aan. Zo werkte hij, wakker worden en dan schilderen en nadenken – en als hij wakker genoeg was, stoppen met schilderen en beginnen met schrijven. Liefst iedere dag, voor zover dat kon.

In het Witsenhuis, die vier … lees meer →

Seraing

november 27, 2017

Erik Lindner, Stephan Keppel

Ode aan de vertaler (Nawoord)

mei 31, 2016

Erik Lindner

Gerrit Krol schreef dat de dichter aan de frontlinie in het struikgewas zou zitten en daar terwijl de kogels om zijn oren fluiten gecodeerde berichten naar het thuisfront doorseint. Het beeld heeft me altijd bijzonder aangesproken. Terwijl je zo secuur mogelijk noteert, speelt zich vlak voor je op het slagveld de voorstelling af die je nauwlettend in de gaten houdt. Toch beging Krol een grote vergissing. Hij had het over de dichter, maar hij bedoelde de vertaler.

De vertaler is in eerste instantie lezer. Mogelijk is de vertaler een van de weinige echte lezers die een tekst tot in de details wil doorgronden. De vertaler werkt minstens even lang aan de vertaling als wij aan onze teksten en gedichten, alleen zeggen wij op een gegeven moment basta, het ding is af. Een wreed genoegen dat de vertaler zelden mag smaken, die ziet altijd meer oplossingen, verbeteringen, verfijningen. Een vertaler is … lees meer →

Port Bou

september 22, 2015

Erik Lindner

Harare

februari 27, 2015

Erik Lindner

Over Éric Suchère

september 18, 2014

Erik Lindner

‘Painstakingly’ noemde Jerome Rothenberg het, een serie precieze en nauwgezette omschrijvingen van wat er op ieder plaatje in elk stripboek van Kuifje nu eigenlijk precies gebeurt. Het ging daarbij niet om de tekst maar het beeld, de zweetdruppels op het voorhoofd van de jonge reporter, de emoticon-achtige grimas van Bobbie, de achtergrond. De auteur leverde een transcriptie van beeld naar tekst en noemde die Mystérieuse. Volgens Rothenberg leverde die auteur, de Franse dichter, kunstcriticus en kunsthistoricus Éric Suchère, hiermee een belangrijke bijdrage aan pop-art.

Éric Suchère, geboren in 1967 in een van de banlieues rond Parijs, publiceerde acht bundels. Gedichten zegt de een, conceptueel kort proza de ander. Hij vertaalde de integrale poëzie van Jack Spicer en Michael Palmer in het Frans, met de Italiaan Andrea Raos vertaalde hij Giuliano Mesa en samen met mij de eerste twee bundels van Hans Faverey. Suchère is werkzaam als professeur de culture générale … lees meer →

Poppen bespelen in een rivier

juli 25, 2014

Erik Lindner

Een van de meest intrigerende personen die ik op reis tegen ben gekomen, is Robin R. Het zou aanlokkelijk zijn een ander karakter als onderwerp te nemen, zoals de Albanees die toen hij voor het eerst zijn hermetisch gesloten land uit mocht naar Rome ging, en aan een taxichauffeur over ieder monument waar ze langs reden vertelde wanneer het gebouwd was en door wie, net zolang tot de chauffeur de meter uitzette. Het zou aantrekkelijk zijn een van de kleurrijke dichters te noemen die je zoal op festivals tegen komt, zoals de dichter R., een kruising van een Argentijnse en een Roemeen die zich in Barcelona uit liefde van een dak heeft laten vallen om door zijn vriend, een Catalaan, gezien te worden. Afdakjes braken zijn val, planten, waslijnen en wasgoed, en daarom leeft hij nog en toen zijn maar niet uit de kast komende minnaar hem op kwam zoeken … lees meer →

Inleiding

mei 9, 2014

Erik Lindner, Kim Andringa, Mischa Andriessen, Ton Naaijkens

Terras 06: het ‘ On/ding’ is verschenen

april 15, 2014

Anneke Brassinga, Charlotte Mutsaers, Chris Keulemans, Endre Ady, Erik Lindner, Frans Budé, Friederike Mayröcker, Friedrich Achleitner, Henk Pröpper, Jack Spicer, Joë Bousquet, Joost Baars, Julio Cortázar, K. Schippers, Kenneth Koch, Kim Andringa, Kristina Tóth, Lucas Hüsgen, Maarten M. Janssen, Maria Vlaar, Marion Poschmann, Matthew Dickman, Mischa Andriessen, Richtje Reinsma, Robert Walser, Ton Naaijkens, Torgny Lindgren, Ulf Stolterfoht, Véronique Pittolo, Vicky Francken, Yu Jian

I.M. Jacq Vogelaar

december 14, 2013

Erik Lindner

Hedenochtend bereikte de redactie van Terras het droeve nieuws dat Jacq Vogelaar is overleden. Hij is 69 jaar geworden. Jacq was voor velen van ons vriend, dierbaar collega en inspirator. Op Terras en natuurlijk het Raster-archief zullen we aandacht aan zijn werk blijven besteden. We verloren in hem een voorganger, een onvermoeibaar pleitbezorger voor internationale literatuur, essayist, criticus, schrijver, dichter.

Op De Revisor staat een In Memoriam voor Jacq Vogelaar.

Uit zijn laatste dichtbundel Inktvraat een gedicht dat eerder verscheen in Klaaglied om Ka en in het Camus-nummer van Raster:

I

De vooroude stenen van Caillois vragen om a en o en halen verhalen van ver de stenen die de Asse te lezen geeft spreken niet eens voor zich een grijze stroom van nullen en enen

Gevraagd naar de naam wordt het a gekaatst zonder weerga sta en ga en zeg mij na: hier is … lees meer →

Tafel

december 12, 2013

Erik Lindner

De tafel was een erfstuk. Er liep een naad door het midden van het eikenhouten blad. Christophe kwam binnen en sloeg met de zijkant van zijn hand op het blad en de tafel viel in twee stukken op de grond. Hij leek een judoka. Een feilloze slag brak de tafel in tweeën. Ik was net wakker en zat aan een kant van de tafel in mijn kamerjas. Voor me stond een groot glas koffie met melk waar ik nog niet van had gedronken. Het viel met de twee stukken van de tafel op de grond.

Men zegt wel eens dat mensen die veel mediteren en van de natuur houden in wezen hun agressie balanceren. Ik heb zelden iemand zo weloverwogen een meubel stuk zien slaan.

De tafel was oud en niet helemaal recht, er moest een stuk karton onder een van de poten. Het tafelblad was eerder gebroken, er liep … lees meer →

22 november Marion Poschmann en Ulf Stolterfoht in Antwerpen en Gent

november 19, 2013

Redactie

Vrijdag 22 november Terras 04 Berlijnse poëzie

Het vierde nummer van het literair tijdschrift Terras staat in het teken van Berlijn. Samensteller Erik Lindner leidt de middag en avond in en modereert het gesprek tussen de Berlijnse dichters Ulf Stolterfoht en Marion Poschmann en hun vertalers, Ton Naaijkens en Erik de Smedt. Vervolgens lezen Stolterfoht en Poschmann voor uit eigen werk.

Permeke en het Poëziecentrum organiseren deze activiteit in samenwerking met Perdu en met de steun van het Goethe-Institut Brüssel.

 

Praktisch

Datum: vrijdag 22 november 2013, 12:30 Locatie: Auditorium Permeke, De Coninckplein 25, BE-2060 Antwerpen Reserveren kan via info.permeke@stad.antwerpen.be of via het telefoonnummer 03 338 38 00. Meer informatie: http://www.permeke.org/berlinerlyrik

Datum: vrijdag 22 november 2013, 20u Locatie: Poëziecentrum, Vrijdagmarkt 36, BE-9000 Gent Toegang: € 5 / € 4 (-26 jaar, +65 jaar, abonnees Poëziekrant). Taal: Nederlands/Duits Info en reserveren: tel. … lees meer →

Shang Ch’in (1930-2010)

maart 1, 2012

Erik Lindner

Op 27 juni 2010 sterft Shang Ch’in in Taipei, Taiwan. Hij is dan tachtig jaar. Shang Ch’in, een pseudoniem, betekent zoveel als ‘Gewonde vogel’. Zijn echte naam was Luo Yan. Zijn biografie, zoals hij die optekende in het voorwoord van een herdruk van zijn eerste bundel Tussen droom en dageraad,  is opmerkelijk. Geboren in de provincie Szichuan, wordt hij op zijn 15e opgepakt op straat door plaatselijke troepen en opgesloten in een schuur. Opvallend genoeg ligt er in die schuur literatuur, die hij eerst links laat liggen, maar waar hij later alsnog naar grijpt. Het is werk dat tot de zogeheten nieuwe literatuur wordt gerekend, die niet meer de klassieke schrijftaal hanteert maar aansluit bij de spreektaal en het toenmalige sociale leven. De troepen nemen hem mee op weg en hij ontsnapt: ‘nog altijd herinner ik me de visserslichten op de Jialing en het klokkende water.’ Het is een eerste … lees meer →

De passant

juli 8, 2011

Erik Lindner

De passant, zo wordt hij genoemd en al vindt hij het geen lelijk woord, het is dermate neutraal dat hij zich er moeilijk raad mee weet, hij zit in de kast en wacht op zijn beurt. Zijn beurt valt als de kast opengaat en hij eruit zal vallen. Ook de kast is neutraal, eiken, met twee panelen en in het slot een sleutel met een vierkant oog, de gemiddelde klerenkast die je in een hotelkamer aantreft en juist dat is voor de gelegenheid de bedoeling. De kast doet gewoonlijk dienst in het scheikundelokaal en is nu van planken ontdaan. Ook de achterwand is van de kast gehaald en de passant is er aan die kant veel te vroeg voor zijn beurt ingekropen. Hij zit ineengevouwen in de kast die straks open zal gaan, in zo’n houding tegen de deur geleund dat zijn bovenlijf achterover zal vallen. Het is niet de … lees meer →